Biografie

Biografie der “Aardvarks”

What’s in a name....

Citaat uit het “Van Dale” woordenboek:
aard·var·ken (het ~)
's nachts actief zoogdier van de orde van buistandigen, dat zich voedt met termieten
Ter illustratie:

Wie zijn wij?

Vocals: Marc Van Laere

Guitars: Hubert Daems


Bass:Johan Roodhooft

Drums: Tony Verhoeven

2006

“The Aardvarks”

Al vanaf de eerste noten hing een mystieke sfeer in de lucht, alsof we mekaar al jaren kenden, al uren samen gesleten hadden en al jaren samen musiceerden. Eén ding was zeker: we deelden allen de passie voor dezelfde muziek. Wat nooit was, maar wel zo leek, is nu geworden ...(Gio)

Een verrassende mix van rock, blues en soul.

Marc (zang), Hubert (gitaar), Tony (drums) en Johan (bass) slagen er steeds weer in om met hun enthousiasme en een complete en strakke groepssound ervoor te zorgen dat het optreden nog lang in je geheugen blijft nazinderen.

Een greep uit enkele persberichten:
Hoewel deze band nog maar 2 jaar samen speelt klinkt het alsof ze al decennia samen het bed delen. Een strakke ritmsesectie, 2 gitaristen die elkaar niet voor de weg lopen maar wel goed aanvullen en een zanger die net een dosis charisma heeft gesnoven. Hun muziek dan, regelmatig een knipoog naar Albert King en Stevie Ray Vaughan en zelfs even een ode aan Luke Walter Junior. Maar ook heel regelmatig verrassingen die verweven zitten in hun songs, zoals een stukje "Are You Gonna Go My Way" van Lenny Kravitz. Ze brengen enige eigenzinnige covers van bluesstandards van Frank Frost en Otis Rush. Na een instrumentale intro wordt er vrij sterk ingezet met “Lonely Avenue” van Ray Charles. Een niet zo alledaagse keuze. Dit wordt opgevolgd door het eerder tragische “St James Infirmary”. Frontman en zanger Marc kan op z’n minst een rare kwast genoemd worden. Het ene moment staat hij als een mysterieuze ‘man in a long black coat’ bijna dreigend zijn ding te doen, om vervolgens over het podium te huppelen als de drie biggetjes nadat boze wolf ten onder is gegaan.
Gershwin’s “Summertime” in een trage ska-versie. Nooit gehoord toch ?
Afsluiten doen ze met een up tempo “They Call Me the Breeze” van J.J.Cale en een Tony Joe White medley “Polk Salad Annie/ Steamy Windows”.
En groot pluspunt, alles wordt niet zomaar klakkeloos nagespeeld maar voorzien van een sausje bereidt in de keuken van The Aardvarks.